[Home] [Ιστορία] [Wado] [Δημιουργός] [Λεξικό] [Τεχνικές] [VIDEO] [Εξάσκηση] [Εξετάσεις] [Ελλάς] [Links]
.
Aikijutsu
.
Τέσσερις μεγάλες φατρίες (οικογένειες) κυριάρχησαν στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της ιστορικής περιόδου Heian (794-1185), οι Minamoto, οι Taira, οι Fujiwara και οι Tachibana.
O Sadasumi (873-916), έκτος γιος του 56ου αυτοκράτορα Seiwa (ή Korehito) της Ιαπωνίας (850-881), ίδρυσε τη δυναστεία Minamoto. Ο Minamoto no Yoriyoshi (998-1082) που ήταν Chinjufu Shοgun (αρχιστράτηγος των βορείων περιοχών της Ιαπωνίας, στη νήσο Honshu) είχε δύο γυιούς που έμειναν στην ιστορία ως εξαίρετοι Samurai πολεμιστές. Τον Minamoto no Yoshiie (1039-1106), που πήρε αργότερα τον τίτλο του πατέρα, και τον Minamoto no Yoshimitsu ή πληρέστερα Shinra Saburo Minamoto no Yoshimitsu, (1045–1127), που θεωρείται ότι κωδικοποίησε μια πολεμική τέχνη αποκαλούμενη Aiki no Jutsu ή αλλιώς Aiki-jutsu.
.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ο Yoshimitsu μετά από κάθε μάχη χρησιμοποιούσε τα πτώματα των στρατιωτών ως "αντικείμενα έρευνας". Πάνω στα νεκρά σώματα σπούδασε την ανθρώπινη ανατομία, εντόπισε τα "ζωτικά σημεία" και μελέτησε τη "μηχανική" των κλειδώσεων των άκρων και του σώματος. Έτσι δημιούργησε μία τέχνη που την ονόμασε Aiki.
Ai-ki σημαίνει «Ai: Ένωση, Ειρήνη και ki: Πνεύμα, Ενέργεια», αλλά στην ουσία (για τις συνθήκες της εποχής εκείνης) ερμηνεύεται ως "Ειρηνική (αναίμακτη) εξουδετέρωση του εχθρού με τη χρησιμοποίηση μόνο του πνεύματος (της εσωτερικής μας δύναμης)".
Ο Yoshimitsu Minatomo τη δίδαξε στο γιο του Yoshikiyo (1075-1149) που αργότερα πήρε το προσωνύμιο Takeda, λόγω της μεγάλης αγάπης προς την πόλη Takeda όπου έζησε με την οικογένειά του, στην έπαυλη Daito. Από τον Minamoto no Yoshikiyo η τέχνη αυτή μεταφέρθηκε στον γυιό (και εγγονό του Yoshimitsu) Nobuyoshi Takeda (1138-1186). Η μέθοδος του Aiki συνέχισε να μεταδίδεται από πατέρα σε γυιό, ως Takeda-ryu Aiki-jutsu.
Σε μερικά ιαπωνικά εθνικά αρχεία και παλαιούς παπύρους πολεμικών τεχνών, λέγεται ότι o Minamoto no Yoshimitsu δημιούργησε το Aiki Ho (Σύστημα Aiki). Στο βιβλίο Bugei Shoden, που γράφτηκε περί το 1.000 μ.Χ. αναφέρεται ότι με το νέο αυτό σύστημα αναζητά την αρμονία μεταξύ Ουρανού, Γης και Ανθρώπου. Την ίδια πνευματική αναζήτηση χρησιμοποιεί και ο Hironori Ohtsuka στην ανάλυση και παρουσίαση της φιλοσοφίας του Wado.
Ο Yoshimitsu υιοθέτησε επίσης και οδήγησε την τέχνη του Aiki σε μία σειρά μετακινήσεων βασισμένων, σε πολύ γρήγορες και ακριβείς τεχνικές ξιφασκίας των Samurai (που χρησιμοποιήθηκαν στα ιαπωνικά πεδία μάχης) καθώς και σε παραδοσιακές ιαπωνικές σύντομες και κυκλικές κινήσεις χορού. Επίσης λέγεται ότι ο ίδιος παρατηρούσε επί ώρες και αντέγραφε τις κινήσεις της αράχνης. Τον τρόπο που αντιμετώπιζε και εξόντωνε μεγαλύτερα από αυτήν θηράματα που πιάνονταν στον ιστό της.
Το Koryu Gunkan, που αποτελείται από 20 βιβλία που γράφτηκαν στην εποχή του Takeda Shingen, έχει μερικά άρθρα που αποκαλύφθηκαν από μια ομάδα των ιστορικών το 1965. Σ’ αυτά δηλώνεται ότι όλες οι μορφές Aiki-jutsu προέρχονται από τους Minamoto και Takeda, καθώς επίσης και πολλές μέθοδοι που προέρχονται από υποδιαιρέσεις του Jujutsu.
.
Τον 16ο αιώνα ο Takeda Shingen (1521-1573), διάσημος samurai εκείνης της εποχής, προκάλεσε τη διάσπαση της γενιάς Takeda όταν αποφάσισε την υποταγή του στη φατριά της γυναίκας του. Από εκείνη την αλλαγή και μετά προέκυψαν δύο μέθοδοι (ρεύματα) Aiki-jutsu: η Gen Ryu και η Shu Ryu.
Η πρώτη (Gen-ryu) διαβιβάστηκε από τον Nobutomo Takeda (έναν από τους αδελφούς του Shingen), ο οποίος πρόσφερε την υπηρεσία του στη γενιά Kuroda.
Η δεύτερη (Shu-ryu) διαβιβάστηκε από τον Kunitsugu Takeda (1551-1592), ο οποίος πήρε το όνομα Hisansuke Daito, στη γενιά Aizu το 1574. Έκτοτε η «ευγενής τέχνη του Aiki» διδασκόταν μόνο εντός των πυλών της γενιάς των Aizu, που χωρίς αυτούς θα είχε χαθεί οριστικά. Ο Takeda Soemon (1758-1853), ένας ευγενής Aizu, αντικατέστησε (στα τέλη του 18ου αιώνα) το όνομα Aiki-no-jutsu σε Daito Ryu, για να θυμούνται οι επόμενες γενιές το όνομα του νέου ιδρυτή.
.
Διάδοχος του στη σχολή έγινε ο Saigo Tanomo (1829-1905) και στη συνέχεια ο εγγονός του Soemon Takeda Sokaku (1859-1943), που είναι απόγονος 43ης γενιάς του Yoshikiyo Takeda (1075-1149).
.
Αυτός αποφάσισε να διαδώσει τη τέχνη στο ευρύτερο κοινό και ίδρυσε τη σχολή Daito-ryu Aiki-ju-jutsu, από την οποία δημιουργήθηκαν πολλά παρακλάδια παρόμοιων σχολών.
Από το Daito-ryu Aiki-ju-jutsu και επιφανείς μαθητές του Takeda Sokaku έχουν προέλθει και λειτουργούν σήμερα οι εξής παρόμοιες μέθοδοι:
.
AIKIDO, ιδρυτής Ueshiba Morihei (1883 – 1969).
HAKKO RYU, ιδρυτής Ryuho Okuyama (1901 -1987).
HAPKIDO, ιδρυτής Choi Yong Sool (1904 – 1986).
DAITO RYU, ιδρυτής Takeda Tokimune (1915 – 1993).
.
Οι πολεμιστές Σαμουράι της γενιάς Takeda χρησιμοποίησαν τις τεχνικές Takeda Ryu στα πεδία των μαχών και βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά, σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτές οι τεχνικές θα εξαφανιστούν (ακόμη και στην Ιαπωνία) εάν δεν τις διδάσκουμε και δεν σεβόμαστε τις παραδόσεις στις οποίες είναι βασισμένες. Δυστυχώς, ο πολλαπλασιασμός των μοντέρνων πολεμικών τεχνών υιοθετεί όλο και περισσότερο το σκεπτικό της απλούστευσης των τεχνικών. Έτσι, δημιουργείται σιγά-σιγά ένας αθλητισμός πάλης, για τις ιαπωνικές τέχνες ευλυγισίας και λαβών και ένας αθλητισμός πυγμαχίας, για τις οκιναβικές τέχνες του karate-do.
Το Aiki-jutsu είναι, από την παράδοση, μια στρατιωτική τέχνη που έχει αποδείξει την αξία της στα πεδία των μαχών. Δημιουργήθηκε με σκοπό να έχει δυνατότητα επιβίωσης ο πολεμιστής ακόμη κι αν χάσει τα όπλα του στη μάχη. Συνδυάζει την ακρίβεια, τη δύναμη και την ταχύτητα στην εφαρμογή των τεχνικών με καταπληκτικά αποτελέσματα. Χρησιμοποιείται σήμερα (στις διάφορες σχολές που έχει υποδιαιρεθεί) ως μορφή αυτοάμυνας. Δεν προορίζεται να χρησιμοποιηθεί επιθετικά, αλλά, να προστατεύσει οποιονδήποτε από έναν επιτιθέμενο, και μάλιστα πολύ δυνατά, εάν είναι απαραίτητο.
Το Aiki-jutsu είναι μια επιστήμη, μια τέχνη και μια φιλοσοφία. Σήμερα, σ’ όλο το πλανήτη δεν υπάρχουν περισσότεροι από 50 διπλωματούχοι δάσκαλοι Aiki-jutsu, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν στην Ιαπωνία.
.
Aikijutsu
.
Τέσσερις μεγάλες φατρίες (οικογένειες) κυριάρχησαν στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της ιστορικής περιόδου Heian (794-1185), οι Minamoto, οι Taira, οι Fujiwara και οι Tachibana.
O Sadasumi (873-916), έκτος γιος του 56ου αυτοκράτορα Seiwa (ή Korehito) της Ιαπωνίας (850-881), ίδρυσε τη δυναστεία Minamoto. Ο Minamoto no Yoriyoshi (998-1082) που ήταν Chinjufu Shοgun (αρχιστράτηγος των βορείων περιοχών της Ιαπωνίας, στη νήσο Honshu) είχε δύο γυιούς που έμειναν στην ιστορία ως εξαίρετοι Samurai πολεμιστές. Τον Minamoto no Yoshiie (1039-1106), που πήρε αργότερα τον τίτλο του πατέρα, και τον Minamoto no Yoshimitsu ή πληρέστερα Shinra Saburo Minamoto no Yoshimitsu, (1045–1127), που θεωρείται ότι κωδικοποίησε μια πολεμική τέχνη αποκαλούμενη Aiki no Jutsu ή αλλιώς Aiki-jutsu.
.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ο Yoshimitsu μετά από κάθε μάχη χρησιμοποιούσε τα πτώματα των στρατιωτών ως "αντικείμενα έρευνας". Πάνω στα νεκρά σώματα σπούδασε την ανθρώπινη ανατομία, εντόπισε τα "ζωτικά σημεία" και μελέτησε τη "μηχανική" των κλειδώσεων των άκρων και του σώματος. Έτσι δημιούργησε μία τέχνη που την ονόμασε Aiki.Ai-ki σημαίνει «Ai: Ένωση, Ειρήνη και ki: Πνεύμα, Ενέργεια», αλλά στην ουσία (για τις συνθήκες της εποχής εκείνης) ερμηνεύεται ως "Ειρηνική (αναίμακτη) εξουδετέρωση του εχθρού με τη χρησιμοποίηση μόνο του πνεύματος (της εσωτερικής μας δύναμης)".
Ο Yoshimitsu Minatomo τη δίδαξε στο γιο του Yoshikiyo (1075-1149) που αργότερα πήρε το προσωνύμιο Takeda, λόγω της μεγάλης αγάπης προς την πόλη Takeda όπου έζησε με την οικογένειά του, στην έπαυλη Daito. Από τον Minamoto no Yoshikiyo η τέχνη αυτή μεταφέρθηκε στον γυιό (και εγγονό του Yoshimitsu) Nobuyoshi Takeda (1138-1186). Η μέθοδος του Aiki συνέχισε να μεταδίδεται από πατέρα σε γυιό, ως Takeda-ryu Aiki-jutsu.
Σε μερικά ιαπωνικά εθνικά αρχεία και παλαιούς παπύρους πολεμικών τεχνών, λέγεται ότι o Minamoto no Yoshimitsu δημιούργησε το Aiki Ho (Σύστημα Aiki). Στο βιβλίο Bugei Shoden, που γράφτηκε περί το 1.000 μ.Χ. αναφέρεται ότι με το νέο αυτό σύστημα αναζητά την αρμονία μεταξύ Ουρανού, Γης και Ανθρώπου. Την ίδια πνευματική αναζήτηση χρησιμοποιεί και ο Hironori Ohtsuka στην ανάλυση και παρουσίαση της φιλοσοφίας του Wado.
Ο Yoshimitsu υιοθέτησε επίσης και οδήγησε την τέχνη του Aiki σε μία σειρά μετακινήσεων βασισμένων, σε πολύ γρήγορες και ακριβείς τεχνικές ξιφασκίας των Samurai (που χρησιμοποιήθηκαν στα ιαπωνικά πεδία μάχης) καθώς και σε παραδοσιακές ιαπωνικές σύντομες και κυκλικές κινήσεις χορού. Επίσης λέγεται ότι ο ίδιος παρατηρούσε επί ώρες και αντέγραφε τις κινήσεις της αράχνης. Τον τρόπο που αντιμετώπιζε και εξόντωνε μεγαλύτερα από αυτήν θηράματα που πιάνονταν στον ιστό της.
Το Koryu Gunkan, που αποτελείται από 20 βιβλία που γράφτηκαν στην εποχή του Takeda Shingen, έχει μερικά άρθρα που αποκαλύφθηκαν από μια ομάδα των ιστορικών το 1965. Σ’ αυτά δηλώνεται ότι όλες οι μορφές Aiki-jutsu προέρχονται από τους Minamoto και Takeda, καθώς επίσης και πολλές μέθοδοι που προέρχονται από υποδιαιρέσεις του Jujutsu.
.
Τον 16ο αιώνα ο Takeda Shingen (1521-1573), διάσημος samurai εκείνης της εποχής, προκάλεσε τη διάσπαση της γενιάς Takeda όταν αποφάσισε την υποταγή του στη φατριά της γυναίκας του. Από εκείνη την αλλαγή και μετά προέκυψαν δύο μέθοδοι (ρεύματα) Aiki-jutsu: η Gen Ryu και η Shu Ryu.Η πρώτη (Gen-ryu) διαβιβάστηκε από τον Nobutomo Takeda (έναν από τους αδελφούς του Shingen), ο οποίος πρόσφερε την υπηρεσία του στη γενιά Kuroda.
Η δεύτερη (Shu-ryu) διαβιβάστηκε από τον Kunitsugu Takeda (1551-1592), ο οποίος πήρε το όνομα Hisansuke Daito, στη γενιά Aizu το 1574. Έκτοτε η «ευγενής τέχνη του Aiki» διδασκόταν μόνο εντός των πυλών της γενιάς των Aizu, που χωρίς αυτούς θα είχε χαθεί οριστικά. Ο Takeda Soemon (1758-1853), ένας ευγενής Aizu, αντικατέστησε (στα τέλη του 18ου αιώνα) το όνομα Aiki-no-jutsu σε Daito Ryu, για να θυμούνται οι επόμενες γενιές το όνομα του νέου ιδρυτή.
.
Διάδοχος του στη σχολή έγινε ο Saigo Tanomo (1829-1905) και στη συνέχεια ο εγγονός του Soemon Takeda Sokaku (1859-1943), που είναι απόγονος 43ης γενιάς του Yoshikiyo Takeda (1075-1149)..
Αυτός αποφάσισε να διαδώσει τη τέχνη στο ευρύτερο κοινό και ίδρυσε τη σχολή Daito-ryu Aiki-ju-jutsu, από την οποία δημιουργήθηκαν πολλά παρακλάδια παρόμοιων σχολών.
Από το Daito-ryu Aiki-ju-jutsu και επιφανείς μαθητές του Takeda Sokaku έχουν προέλθει και λειτουργούν σήμερα οι εξής παρόμοιες μέθοδοι:
.
AIKIDO, ιδρυτής Ueshiba Morihei (1883 – 1969).
HAKKO RYU, ιδρυτής Ryuho Okuyama (1901 -1987).
HAPKIDO, ιδρυτής Choi Yong Sool (1904 – 1986).
DAITO RYU, ιδρυτής Takeda Tokimune (1915 – 1993).
.
Οι πολεμιστές Σαμουράι της γενιάς Takeda χρησιμοποίησαν τις τεχνικές Takeda Ryu στα πεδία των μαχών και βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά, σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτές οι τεχνικές θα εξαφανιστούν (ακόμη και στην Ιαπωνία) εάν δεν τις διδάσκουμε και δεν σεβόμαστε τις παραδόσεις στις οποίες είναι βασισμένες. Δυστυχώς, ο πολλαπλασιασμός των μοντέρνων πολεμικών τεχνών υιοθετεί όλο και περισσότερο το σκεπτικό της απλούστευσης των τεχνικών. Έτσι, δημιουργείται σιγά-σιγά ένας αθλητισμός πάλης, για τις ιαπωνικές τέχνες ευλυγισίας και λαβών και ένας αθλητισμός πυγμαχίας, για τις οκιναβικές τέχνες του karate-do.
Το Aiki-jutsu είναι, από την παράδοση, μια στρατιωτική τέχνη που έχει αποδείξει την αξία της στα πεδία των μαχών. Δημιουργήθηκε με σκοπό να έχει δυνατότητα επιβίωσης ο πολεμιστής ακόμη κι αν χάσει τα όπλα του στη μάχη. Συνδυάζει την ακρίβεια, τη δύναμη και την ταχύτητα στην εφαρμογή των τεχνικών με καταπληκτικά αποτελέσματα. Χρησιμοποιείται σήμερα (στις διάφορες σχολές που έχει υποδιαιρεθεί) ως μορφή αυτοάμυνας. Δεν προορίζεται να χρησιμοποιηθεί επιθετικά, αλλά, να προστατεύσει οποιονδήποτε από έναν επιτιθέμενο, και μάλιστα πολύ δυνατά, εάν είναι απαραίτητο.
Το Aiki-jutsu είναι μια επιστήμη, μια τέχνη και μια φιλοσοφία. Σήμερα, σ’ όλο το πλανήτη δεν υπάρχουν περισσότεροι από 50 διπλωματούχοι δάσκαλοι Aiki-jutsu, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν στην Ιαπωνία.
